Kırklareli
Türkiye ile Yunanistan ortada 30 Ocak 1923'te imzalanan sözleşme gereğince meydana gelen kişi mübadelesinin anıları tazeliğini koruyor.
Yaklaşık ortak yüzyıl ilkin yaşanmış olan göçle anne vatana dönen mübadillerin dayanıklı bir fazla aşırı bugün yaşamda olmasa da geride bıraktıkları hatırat ve fotoğraflar çocuklara, torunlara aktarılıyor.
Yunanistan'da inanma zarfında geçinme olanağı kalmayınca değişim kapsamında Türkiye'ye dönenler ortada arsa düzlük Ali Özgüler'in büyükbabası ve babası da Kırklareli'nin Lüleburgaz ilçesine yerleştirildi.
Mübadeleden 3 sene sonraları Çiftlikköy köyünde dünyaya mevrut 96 yaşındaki Ali Özgüler, babası kabil rençperlik yaparak hayatını idame ettirdi.
İki evladı ve 5 torunu olan, benzeri 13 sene ilkin ölüm fail Özgüler, şimdilerde devrinin iri ortak bölümünü radyonun başlangıcında ırlamak kulaktan veya karye kahvesinde çayını yudumlayarak geçiriyor.
Özgüler'in hafızasında babasından dinlediği değişim hatıraları ise geçmiş günkü tazeliğini koruyor.
"Dedem ve babam öküz otomobiliyle barhana etmiş"
Özgüler, AA muhabirine, büyükbabası ile babası Ağuş Özgüler'in Yunanistan'dan Türkiye'ye öküz otomobiliyle barhana ettiklerini söyledi.
Dedesi ile babasının değişim yıllarında aşırı iri müşkülat yaşadıklarını namına aktardığını anlatım fail Özgüler, dinlediği anıların aklından ortak gündüz bile çıkmadığını kaydetti.
Dedesi ve babasının doğduğu köyü değerlendirmek istediğini tamlayan Özgüler, "Dedem ile babam değişim ile Türkiye'ye gelmişler. Babam burada evlenmiş. Çiftçilik yaparak geçimlerini sağlamışlar. Bu yer, köyde ortak Rum'a ilgili çiftlikmiş. Buradaki muhacirler Yunanistan'a gitmiş, oradaki Türkler de buraya gelmişler. Bizimkiler burayı benimsemişler ve burada kalmışlar." sanarak konuştu.
Mübadele sonrası Türkiye'nin dedesine arazi ve homoseksüel verdiğini özetleyen Özgüler, şöyleki konuştu:
"Dedem ve babam Bulgaristan üstünden Edirne'ye, elan sonraları köye gelmişler. Babamın doğduğu köye gitmeye aşırı kuvve ettim lakin nasip olmadı. 1940 ile 1941 yıllarını anlatamam, açlık, nan yok. Ot toplayanlar vardı. Öyle eyyam yaşadık ki demincek avlu var, mangır var, dünyalık var, herhangi ortak obje var. O devir ortak obje yoktu ki. Çarık vardı ayağımıza, altı yoktu. Keten çuvalları kerki ayaklarımıza sarardık, hakeza eyyam geçirdik. Bir titrem buğdayı harcamak düşüncesince dü sefer giderdik. Hayvanlar da kılıç de güçlük çekerdik. Yahudilere, Ermenilere ürünlerimizi satardık. Gazımızı, sabanımızı gereksinimlerimizi alırdık. Geçim aşırı zordu gerçekten."