İşten çıkarılan işçi, bayrılık ve bildirim ödencesi ile çok emek ücretini öğrenim eylemek düşüncesince İş Mahkemesinin kapısını çaldı. Davalı patron, davanın reddini istedi. Mahkeme, davanın kabulüne karar verdi. Karar, mahkemeli müşareket avukatı çeşidinden temyiz edildi. Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, mahkemeli çeşidinden dosyaya hafta tatili izinlerinin şişko biçimde kullandırıldığına müteallik birlikte dönem vesikalar sunulduğuna özen çekti. Hükme esasi tahsil edilen uzman raporunda, hafta tatilinin şişko kullandırılabileceğine bağlı hâkimiyet bulunmadığı, bu belgelerdeki izinlerin birlikte kısmının 1 günden çok olduğu, ait yer aldığı devirde 1'er hafta tatili haset biçiminde hesaplama dışı tutulduğu hatırlatıldı. 4857 mahdut İş Kanunu'nun 46'ncı maddesinde, işçinin dinlence gününden geçmiş bire birlikte Yasanın 63 üncü maddesine mucibince muayyen bulunan iş günlerinde çalışmış olması koşuluyla, yedi günce devir dilimi ortamında yirmi dört vakit dinlenme hakkının bulunmuş yer aldığı vurgulandı.Yargıtay sonucunda şöyleki denildi:“İşçinin hafta tatili gününde düzentileme karşılığı yapılmaksızın birlikte günce tutara adalet kazanacağı hâkimiyet dibine alınmıştır. Hafta tatili izni okunabilen minimum yirmi dört saattir. Bunun altında birlikte müddet düşüncesince haftalık müsaade verilmesi durumunda, usulüne akıllıca biçimde hafta tatili izni kullandığından uydurma edilemez. Hafta tatili bölünerek kullandırılamaz. İşçinin şişko yerine müsaade kullandığı devirde emek vermesi karşılığı sıfır 1 gündelik değerindeki ücretin de davacıya ödendiği dikkate alındığında davacıya hoppadak 0,5 yevmiyesi derece ifa yapılmalıdır. Buna mucibince de, mahkemece davacının şişko yerine kullandığı izinlerin hafta tatilinden sayılmayan ve çalışarak çalışılmayan rastgele birlikte haset için, 0,5 gündelik üstünden hesaplama yapılmalı ve bu suretle davacının hafta tatili alacağı belirlenmelidir. Anılan hususun gözetilmemesi kavisli olup kesme sebebidir. Mahkeme kararının bozulmasına oy donanması ile hükmedilmiştir.”
