İlçe merkezine tahminî 50 kilometre uzaklıktaki İkiyaka köyünde, 24 Kasım 1989'da yıldırı örgütü PKK, en iri ve insafsız çırçıplak katliamlarından birisini yaptı. PKK'lı teröristlerce 32 sene evvel katledilen 28 bireyin acısı tazeliğini korurken, olayın tanıkları yaşanmış bulunan o katliamları gözyaşları ortada anlattı. PKK teröristler çeşidinden meydana getirilen katliamın deli dolu şahidi bulunan Besna Boz, kızını o katliamların arasından ne kurtardığını ağlaya ağlaya anlattı. Saldırıda bacağından vurulan Besna Boz, teröristler eve girdiğinde un torbalarının arkasına gizlendiklerini, özürlü bulunan kayınvalidesinin ise saklanamadığını ve teröristlerin karye halkını kurşunlara dizdiğini söyledi.
‘Ben kızımı sırtıma alarak 2'nci kattan atlayarak kurtardım'Katliamın bulunduğu geceyi gözyaşları içerisinde özetleyen Boz, “Akşam namazı olacaktı. O devir da yegâne düğünümüz vardı ve elbiselerini yapıyorduk. Ben odaya geçerek, makinayı çalıştırıp kıyafet diktim. Diker dikmez tabanca sesleri başladı, bizler korktuk. Benimde kızım o devir 3 yaşındaydı. Tam kardeşime bakacaktım ki, onlar evimize birlikte füze attılar. Tekrar attılar. Ben bu yol kızıma dönüp ona koştum. Kızımı sırtıma aldım. Eltimin de evladı az buçuk hastaydı o zaman. Hemen bizde un torbaların arkasına saklandık. Kapıya vurarak içeriye girdiler. Artık babamlara ne oldu, onlardan sav alamadım. Benim kaynanamda hastaydı, kalkamıyordu. Un torbaların gerisinde kayınvalidemi görmesiyle elden kalay ederek çıkmasını istediler. Eşimi ve kayınvalidemi salona aldılar.
Sıraya dizip öldürelim bundan böyle bunları dediler. Kızımda sırtımdaydı ve esir un torbaların arkasındayım. Ateş etmeleriyle hepsini orada öldürdüler. Ben o korkuyla kızımı sırtıma alarak elden 2'nci katından atladım ve kaçtım. Düşer düşmez ayağımdan yaralandım. Ardımdan hınç açıp durdular. Ben kaçtığımda baş döndürücü karanlıktı ve rahmet yağıyordu. Bir boşluk düştüm. Kesin bu yol yakalandım dedim. Elimi gezdirdim taşa değmişim gine yola bitmeme ettim. Baktım yegâne insanın sesi geliyor. ‘ Ahmet ata yarısı ego yaralıyım' dedim. O da bana ‘Bir şeyin yok, şen ol' dedi. Orada birlikte evde saklandık ve sonradan kaçmayı başardık. Ama ailemin kâffesi fertlerini orada öldürdüler” dedi.
“Babamın üstündeki külü ve o yağız battaniyesi hafızamda kaldı”“Ben hala babamın öldüğü yaştayım” diyen Besna Boz'un kızı Hasret Duman ise “Annem bana anlattığında hala o vakası yaşıyormuşum üzere oluyorum. Ben o devir küçüktüm. Annemin anlattıklarına gereğince kapımızı yumrukluyorlar, tüfeğin geri tarafını babamın göğsüne vuruyorlar ve babam düşüyor. Bana akla yatkın geliyorlar. Annemin benim üzerime fistanları atması ve beni sırtına alıp kurtarması. Ben bu acıyı ölünceye denli her daim yaşayacağım. Onlar evlatların hakkında yanıcı özellik dökerek öldürdüler. Ben her daim babamın öldüğü yaşta kaldım. Sadece ego değil, keşki kâffesi ayrıntılar kurtulsaydı. Çocukları un torbaların ortamında yaktılar. Ben şuan amcama ata diyorum. Bu hınç zor. Allah birlikte şimdi yaşatmasın. Bana babamın gaileli resmini gösterdiler ve ego ölünceye denli o yaşta olacağım” ifadelerini kullandı.
Metin Tek
‘Ben kızımı sırtıma alarak 2'nci kattan atlayarak kurtardım'Katliamın bulunduğu geceyi gözyaşları içerisinde özetleyen Boz, “Akşam namazı olacaktı. O devir da yegâne düğünümüz vardı ve elbiselerini yapıyorduk. Ben odaya geçerek, makinayı çalıştırıp kıyafet diktim. Diker dikmez tabanca sesleri başladı, bizler korktuk. Benimde kızım o devir 3 yaşındaydı. Tam kardeşime bakacaktım ki, onlar evimize birlikte füze attılar. Tekrar attılar. Ben bu yol kızıma dönüp ona koştum. Kızımı sırtıma aldım. Eltimin de evladı az buçuk hastaydı o zaman. Hemen bizde un torbaların arkasına saklandık. Kapıya vurarak içeriye girdiler. Artık babamlara ne oldu, onlardan sav alamadım. Benim kaynanamda hastaydı, kalkamıyordu. Un torbaların gerisinde kayınvalidemi görmesiyle elden kalay ederek çıkmasını istediler. Eşimi ve kayınvalidemi salona aldılar.Sıraya dizip öldürelim bundan böyle bunları dediler. Kızımda sırtımdaydı ve esir un torbaların arkasındayım. Ateş etmeleriyle hepsini orada öldürdüler. Ben o korkuyla kızımı sırtıma alarak elden 2'nci katından atladım ve kaçtım. Düşer düşmez ayağımdan yaralandım. Ardımdan hınç açıp durdular. Ben kaçtığımda baş döndürücü karanlıktı ve rahmet yağıyordu. Bir boşluk düştüm. Kesin bu yol yakalandım dedim. Elimi gezdirdim taşa değmişim gine yola bitmeme ettim. Baktım yegâne insanın sesi geliyor. ‘ Ahmet ata yarısı ego yaralıyım' dedim. O da bana ‘Bir şeyin yok, şen ol' dedi. Orada birlikte evde saklandık ve sonradan kaçmayı başardık. Ama ailemin kâffesi fertlerini orada öldürdüler” dedi.“Babamın üstündeki külü ve o yağız battaniyesi hafızamda kaldı”“Ben hala babamın öldüğü yaştayım” diyen Besna Boz'un kızı Hasret Duman ise “Annem bana anlattığında hala o vakası yaşıyormuşum üzere oluyorum. Ben o devir küçüktüm. Annemin anlattıklarına gereğince kapımızı yumrukluyorlar, tüfeğin geri tarafını babamın göğsüne vuruyorlar ve babam düşüyor. Bana akla yatkın geliyorlar. Annemin benim üzerime fistanları atması ve beni sırtına alıp kurtarması. Ben bu acıyı ölünceye denli her daim yaşayacağım. Onlar evlatların hakkında yanıcı özellik dökerek öldürdüler. Ben her daim babamın öldüğü yaşta kaldım. Sadece ego değil, keşki kâffesi ayrıntılar kurtulsaydı. Çocukları un torbaların ortamında yaktılar. Ben şuan amcama ata diyorum. Bu hınç zor. Allah birlikte şimdi yaşatmasın. Bana babamın gaileli resmini gösterdiler ve ego ölünceye denli o yaşta olacağım” ifadelerini kullandı.Metin Tek
